Het verlangen naar suiker geassocieerd met het gebruik van hydromorfon is het resultaat van een glucosecrash na voorbijgaande hyperglykemie na injectie of een minder sterke daling van de bloedsuikerspiegel gedurende een uur, gecombineerd met morfine, heroïne, codeïne en andere opiaten.

Net als bij andere opioïden veroorzaakt hydromorfon (vooral bij ernstig chronisch gebruik) vaak tijdelijk hypogonadisme of hormonale onbalans. [11]

Neurotoxiciteit Dilaudid Hydromorfon 8 mg

Bij langdurig gebruik, hoge doses en/of nierfalen is hydromorfon in verband gebracht met neuro-exciterende symptomen zoals tremor, myoclonus, agitatie en cognitieve disfunctie. [12] [13] [14] Deze toxiciteit is minder dan die geassocieerd met andere klassen van opioïden, zoals synthetische pethidine klassen in het bijzonder.

Intrekking Dilaudid Hydromorfon 8 mg

Gebruikers van hydromorfon kunnen pijnlijke symptomen ervaren als het medicijn wordt stopgezet. [15] Sommige mensen tolereren de symptomen die het gevolg zijn van continu drugsgebruik niet. [15] Symptomen van het stoppen met opioïden zijn niet gemakkelijk te ontcijferen. Er zijn verschillen tussen het zoeken naar drugs en de daadwerkelijke ontwenningsverschijnselen. [16] Symptomen geassocieerd met hydromorfonontwenning zijn onder meer: ​​[15] [16] [17]

Misselijkheid

braken

Buikpijn

Het is niet mogelijk om te genieten van dagelijkse activiteiten

Spier- en gewrichtspijn

Loopneus en overmatige afscheiding van tranen

Kippevel

Zweet

Depressie

In de klinische setting zijn overmatige afscheiding van tranen, geeuwen en verwijding van pupillen nuttige presentaties voor het diagnosticeren van opioïdontwenning. [18] Hydromorfon is een snelwerkende pijnstiller, maar sommige formuleringen kunnen enkele uren aanhouden; patiënten die abrupt stoppen met het gebruik van dit medicijn, kunnen ontwenningsverschijnselen krijgen. [17] [19] Deze kunnen binnen een paar uur beginnen nadat u de laatste dosis hydromorfon heeft ingenomen en kunnen enkele weken aanhouden. [15] Ontwenningsverschijnselen bij mensen die zijn gestopt met het gebruik van opioïden kunnen worden behandeld met opioïden of niet-opioïdsupplementen. [20] Methadon is een opioïde die vaak wordt gebruikt voor dit type therapie. De keuze van de therapie moet echter worden afgestemd op elke specifieke persoon. [21] Methadon wordt ook gebruikt voor ontgifting bij mensen met opioïdenafhankelijkheid, zoals heroïne of morfine-achtige drugs. [21] Het kan oraal of intramusculair worden gegeven. Er is controverse over het gebruik van opioïden bij mensen die ontwenningsverschijnselen ervaren, aangezien deze medicijnen zelf een terugval kunnen veroorzaken bij patiënten wanneer ze de behandeling staken [15] bij patiënten met hoge bloeddruk. [22]